تاریخ بشقاب شکارِ قوچ ساسانی
بشقاب شکارِ قوچ در زمان سلطنت شاپور دوم (310-379 پس از میلاد) به یک تصویر سلطنتی استاندارد روی صفحات نقره تبدیل شده بود. این مضمون که نمادی از شجاعت فرمانروایان ساسانی بود، برای تزئین این بشقاب های سلطنتی که اغلب به عنوان هدیه به دربارهای مجاور فرستاده می شد، استفاده می شد. پادشاه دارای صفات سلطنتی مختلفی است: تاج و فیله، کره پوشیده شده، نیمبوس با حاشیه مهره‌ای، و قفسه سینه مهره‌دار با نوارهای بالنده. تاج او را به عنوان پیروز (459-484) یا قباد اول (488-497، 499-531) معرفی می کند. این بشقاب، به زیبایی با جیوه، نقره و طلا تذهیب کاری شده و با روش سیاه قلم‌کاری تزئین شده‌است و در تصویر شکارگاهی که ما را به بیش از ۲۰۰۰ سالِ پیش می برد، شاهِ ایران که گمان می‌رود «کواد یکم» (قباد یکم) باشد، با شکوه و اقتدار در حال شکارِ قوچ است.
درباره بشقاب شکارِ قوچ
بشقاب نقره ساسانی را معمولاً با چکش می‌کوبیدند و سپس به روش‌های پیچیده تزئین می‌کردند. روی این بشقاب، تکه‌های نقره‌ای جداگانه در لبه‌هایی که از صفحه جدا شده بود قرار می‌گرفتند تا جذابیت بالایی داشته باشند. سپس ظرف را با استفاده از ملغمه‌ای از جیوه و طلا که می‌توان بر روی سطح رنگ‌آمیزی کرد، طلاکاری شده و نیلو (آلیاژ فلزی گوگرد و نقره) منبت کاری شده است. نتیجه یک ظرف با خطوط و رنگ های مختلف است.
بشقاب شکار قوچ اثر باستانی زیبای دوره‌ی پادشاهی «ساسانی» است که در موزه «متروپولیتن نیویورک» نگهداری می‌شود.
دانلود عکس بشقاب شکارِ قوچ ساسانی
بشقاب شکارِ قوچ ساسانی | دانلود اندازه بزرگ